Rosnąca liczba
dziedzin, na które wywierają wpływ nowoczesne technologie informacyjno – komunikacyjne
sprawia, że definicja wykluczenia cyfrowego formułowana jest jako wykluczenie z
funkcjonowania w społeczeństwie informacyjnym.
W
teorii wykluczenie cyfrowe uwzględnia takie szczegółowe elementy jak: dostęp do
nowoczesnych technologii informacyjno-komunikacyjnych, ale także posiadanie
sprzętu, który zapewni korzystanie z globalnej sieci. W teorii uwzględnia się
także, jako ważny element, umiejętność korzystania z komputera i Internetu, a
także częstotliwość wykorzystywania nowoczesnych technologii informacyjno-komunikacyjnych.
W
praktyce jednak, e-wykluczenie skupia się na komputerze i Internecie. W
szerszym ujęciu włączane są także telefony komórkowe.[1]
Jako
główne bariery korzystania z Internetu D. Batorski wyróżnia:
·
brak środków finansowych
·
brak zasięgu
·
usługi i treści nie są interesujące
·
brak umiejętności korzystania z nowych
technologii
·
bariery psychologiczne – strach przed
korzystaniem ze sprzętu komputerowego, uprzedzenie, niechęć, obawy związane z
użytkowaniem sprzętu
·
autowykluczanie się z korzystania z
nowych technologii
·
brak potrzeby korzystania z Internetu
(często warunkowany brakiem wiedzy na temat oferowanych usług i możliwości
Internetowych).[2]
W Polsce w 2011 e-wykluczenie całkowite, czyli odsetek
osób w wieku 16 lat i więcej, które nigdy nie używały osobiście komputera,
wynosił 33%. Wykluczenie to zostało
zbadane z uwzględnieniem różnych zmiennych i tak:
·
ze względu na wykształcenie, największy
procent osób całkowicie e-wykluczonych wśród wszystkich osób posiadających dane
wykształcenie występował wśród ludzi z co najwyżej gimnazjalnych wykształceniem
62,5%; wśród osób z wykształceniem zawodowym zasadniczym osoby całkowicie
e-wykluczone stanowiły 47,0%, wśród osób ze średnim (w tym maturalnym)
wykształceniem wskaźnik ten wynosił 19,2%, a wśród osób z wyższym
wykształceniem wskaźnik ten wynosił 7,8% dla licencjuszy oraz 6,0 wśród magistrów i osób posiadających wyższe
wykształcenie.
·
Ze względu na miejsce zamieszkania
e-wykluczenie całkowite stanowiło 27,7% wśród wszystkich mieszkańców miast oraz
41,4 wśród wszystkich mieszkańców wsi.[3]
Opracowanie Głównego
Urzędu Statystycznego ukazuje, jak wielu Polaków podlega wykluczeniu cyfrowemu.
Wśród osób powyżej 50 roku życia
(które stanowią 29% społeczeństwa), tylko 6%
osób korzysta z Internetu. [4]
E-wykluczenie wśród
osób starszych to niestety zjawisko powszechne. Według GUS-u aż 93,3% osób
powyżej 74 roku życia jest całkowicie e-wykluczona. Oznacza to, że w tej
kategorii wiekowej tylko 6,7% osób korzystało kiedykolwiek z komputera.
Wśród osób w wieku 65 –
74 lat e-wykluczenie całkowite dotyczy 78,8% osób, a wśród osób powyżej 54 roku
życia wskaźnik ten to 56,5%.[5]
Jakie można wyróżnić
główne przyczyny tak wysokiego odsetka osób wykluczonych cyfrowo wśród osób
starszych? Podsumowując są to z pewnością:
·
brak dostępu do technologii
informacyjnych (brak funduszy lub lęk przed obsługą sprzętu)
·
brak edukacji komputerowej (obecni
seniorzy nie byli w szkole poddani edukacji komputerowej, więc ich wiedza
informatyczna płynie przeważnie od wnucząt lub dzieci, które nie zawsze mają
czas i cierpliwość na tłumaczenie osobom starszym rzeczy, które są dla młodych
oczywiste)
·
przeświadczenie o braku potrzeby
korzystania z Internetu, a w rzeczywistości brak wiedzy na temat możliwości
komputera i Internetu.[6]
[2] D.
Batorski, ICM UW, „Diagnoza wykluczenia
cyfrowego w Polsce” s. 26, http://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&ved=0CCkQFjAA&url=http%3A%2F%2Fwww.mwi.pl%2Fdownload%2Fcategory%2F20-seminarium-pcrs.html%3Fdownload%3D87%253Adominik-batorski-diagnoza-wykluczenia-cyfrowego-w-polsce&ei=MmWXUovcA9Ly7AaYrIDQBA&usg=AFQjCNHDYQpLujBqk3KdmvJugkGiALnMYg&bvm=bv.57155469,d.ZGU&cad=rja
30.11.2013
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.