Istota wykluczenia cyfrowego.


Rosnąca liczba dziedzin, na które wywierają wpływ nowoczesne technologie informacyjno – komunikacyjne sprawia, że definicja wykluczenia cyfrowego formułowana jest jako wykluczenie z funkcjonowania w społeczeństwie informacyjnym.
            W teorii wykluczenie cyfrowe uwzględnia takie szczegółowe elementy jak: dostęp do nowoczesnych technologii informacyjno-komunikacyjnych, ale także posiadanie sprzętu, który zapewni korzystanie z globalnej sieci. W teorii uwzględnia się także, jako ważny element, umiejętność korzystania z komputera i Internetu, a także częstotliwość wykorzystywania nowoczesnych technologii informacyjno-komunikacyjnych.
            W praktyce jednak, e-wykluczenie skupia się na komputerze i Internecie. W szerszym ujęciu włączane są także telefony komórkowe.[1]
            Jako główne bariery korzystania z Internetu D. Batorski wyróżnia:
·         brak środków finansowych
·         brak zasięgu
·         usługi i treści nie są interesujące
·         brak umiejętności korzystania z nowych technologii
·         bariery psychologiczne – strach przed korzystaniem ze sprzętu komputerowego, uprzedzenie, niechęć, obawy związane z użytkowaniem sprzętu
·         autowykluczanie się z korzystania z nowych technologii
·         brak potrzeby korzystania z Internetu (często warunkowany brakiem wiedzy na temat oferowanych usług i możliwości Internetowych).[2]
W Polsce w 2011 e-wykluczenie całkowite, czyli odsetek osób w wieku 16 lat i więcej, które nigdy nie używały osobiście komputera, wynosił 33%. Wykluczenie to zostało zbadane z uwzględnieniem różnych zmiennych i tak:
·         ze względu na wykształcenie, największy procent osób całkowicie e-wykluczonych wśród wszystkich osób posiadających dane wykształcenie występował wśród ludzi z co najwyżej gimnazjalnych wykształceniem 62,5%; wśród osób z wykształceniem zawodowym zasadniczym osoby całkowicie e-wykluczone stanowiły 47,0%, wśród osób ze średnim (w tym maturalnym) wykształceniem wskaźnik ten wynosił 19,2%, a wśród osób z wyższym wykształceniem wskaźnik ten wynosił 7,8% dla licencjuszy oraz 6,0  wśród magistrów i osób posiadających wyższe wykształcenie.
·         Ze względu na miejsce zamieszkania e-wykluczenie całkowite stanowiło 27,7% wśród wszystkich mieszkańców miast oraz 41,4 wśród wszystkich mieszkańców wsi.[3]
Opracowanie Głównego Urzędu Statystycznego ukazuje, jak wielu Polaków podlega wykluczeniu cyfrowemu. Wśród osób powyżej 50 roku życia (które stanowią 29% społeczeństwa), tylko 6% osób korzysta z Internetu. [4]
E-wykluczenie wśród osób starszych to niestety zjawisko powszechne. Według GUS-u aż 93,3% osób powyżej 74 roku życia jest całkowicie e-wykluczona. Oznacza to, że w tej kategorii wiekowej tylko 6,7% osób korzystało kiedykolwiek z komputera.
Wśród osób w wieku 65 – 74 lat e-wykluczenie całkowite dotyczy 78,8% osób, a wśród osób powyżej 54 roku życia wskaźnik ten to 56,5%.[5]
Jakie można wyróżnić główne przyczyny tak wysokiego odsetka osób wykluczonych cyfrowo wśród osób starszych? Podsumowując są to z pewnością:
·         brak dostępu do technologii informacyjnych (brak funduszy lub lęk przed obsługą sprzętu)
·         brak edukacji komputerowej (obecni seniorzy nie byli w szkole poddani edukacji komputerowej, więc ich wiedza informatyczna płynie przeważnie od wnucząt lub dzieci, które nie zawsze mają czas i cierpliwość na tłumaczenie osobom starszym rzeczy, które są dla młodych oczywiste)
·         przeświadczenie o braku potrzeby korzystania z Internetu, a w rzeczywistości brak wiedzy na temat możliwości komputera i Internetu.[6]




Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.